Słowo kultura z języka łacińskiego colere, czyli dbać, uprawiać w szerokim rozumieniu dzisiejszego świata jest rozumiana jest jako całokształt materialnego i duchowego dorobku społeczeństwa. Co oznacza zatem NOWA kultura? Nowa kultura jest drogowskazem dla każdego chrześcijanina, którym kierować winien się w swoim życiu. Definiuje on godność osoby ludzkiej w odniesieniu do świata i drugiego człowieka, ale nade wszystko nas samych.
,,NOWA KULTURA polega na uwolnieniu człowieka od wszystkiego, co poniża jego godność, oraz na rozwijaniu wartości osoby i wspólnoty we wszystkich dziedzinach życia. Jest ona dziś bardzo potrzebną formą świadectwa i ewangelizacji. Moim świadectwem w tej dziedzinie będzie więc ofiara całkowitej abstynencji od alkoholu, tytoniu i wszelkich narkotyków oraz szerzenie kultury czystości i skromności jako wyrazu szacunku dla osoby. ”
Czytamy o tym, że NOWA kultura polega na uwolnieniu od tego co poniża naszą godność, a zatem jako dojrzali chrześcijanie mamy strzec się wszystkiego co negatywnie wpływa na godność osoby oraz dbać o kulturę słowa, myśli, czynu, ubioru , poszanowanie swojego ciała i czystość duszy.
Kultura słowa, myśli
Podstawą do utrzymania kultury słowa jest kultura myśli, która kształtuje każdą naszą wypowiedź należy więc zadbać o kulturę myśli, by były one czyste i dobre wobec każdego człowieka, ale również własnej osoby, aby nikt nie burzył naszej pewności siebie i nie mógł zniszczyć naszej godności. Dobrze jest zatroszczyć się o niestosowanie wulgarnego języka i kulturę wypowiedzi, zwroty grzecznościowe – wypowiadajmy się tak jakbyśmy mówili do samych siebie, czyli w miłości do drugiego człowieka. Nigdy nie mówmy niczego w emocjach ponieważ nie myślimy wtedy trzeźwo tylko jesteśmy zaślepieni własnymi doznaniami co tylko uwłacza na godności naszej, ale też bliźniego oraz powoduje niepotrzebne nieporozumienia i spory.
Kultura czynu
Jeśli zadbamy o kulturę myśli i słowa to dobrze jest zatroszczyć się o nasze zachowanie zarówno w miejscach publicznych jak i w domu. Pamiętajmy o zasadach zachowania w restauracjach, kinach, teatrach, muzeach, ale również na ulicy i w kościele. Powinniśmy żyć świadomością , że kościół jest miejscem gdzie mieszka Pan Bóg i zachować w tym miejscu ciszę – wyłączyć telefon, nie rozmawiać ze znajomymi, tylko skupić się na Bogu i pokornie modlić. W miłości służyć też pomocą każdemu kto jej potrzebuje.
Kultura ubioru, poszanowanie ciała
Ciało jest świątynią Ducha Świętego, a po przyjęciu Komunii Świętej my stajemy się jak sam Jezus Chrystus – On przemienia nas w siebie. Dlatego należy dbać o swoje ciało zarówno o jego higienę jak i bezpieczeństwo oraz jego poszanowanie. Należy doglądać i strzec czystości ciała. To piękne kiedy kobieta będąc dziewicą przystępuje do sakramentu małżeństwa i jest darem dla swojego męża i tak samo mężczyzna w czystości ciała bierze za żonę taką kobietę. Buduje to niezwykłą relacje szacunku i miłości pomiędzy osobami zakochanymi. Poszanowanie ciała objawia się także w skromnym i niegorszącym ubiorze zarówno mężczyzny jak i kobiety co przejawia się w odpowiedniej długości spodni/ spódnicy, zakrytych częściach intymnych ciała, ubrania nie powinny być nazbyt obcisłe i prześwitujące, ale schludne i z myślą o poszanowaniu godności naszej i drugiego człowieka. Nie tylko w Kościele, ale również na ulicy, na imprezie, w kinie, na randce – należy dbać o odpowiedni ubiór niegorszący innych osób gdziekolwiek w danym czasie przebywam. Poszanowanie ciała objawia się również w pielęgnacji związanej z jedzeniem i piciem, które spożywamy na co dzień oraz ilości alkoholu. Jako ludzie wierzący nie powinniśmy objadać się bo szkodzi to naszemu zdrowiu ani nie stosować żadnych używek w postaci papierosów, narkotyków, e-papierosów . Alkohol nie jest rzeczą złą do czasu w którym nie staje się on problemem alkoholizmu na który cierpią całe rodziny, nie tylko osoby uzależnione. Odpowiedzią więc na plagę alkoholizmu w Polsce i na świecie jest Krucjata Wyzwolenia Człowieka.
KWC, czyli Krucjata Wyzwolenia Człowieka
Jest to dzieło stworzone przez księdza Franciszka Blachnickiego założyciela Ruchu Światło-Życie, które polega na dobrowolnej ofierze abstynencji od alkoholu oraz innych używek i modlitwie za osoby uzależnione. Abstynencja od alkoholu jest niesamowitą, ale również wymagającą formą świadectwa wiary. Dzisiejszy świat mówi, że tylko przez używki człowiek może zapomnieć o troskach i dobrze się bawić. Jednak warto być ponad dzisiejszy konsumpcjonizm i zatroszczyć się o sąsiada, rodzeństwo, rodziców, dziadków lub znajomych, przyjaciół, którzy zatapiają swoje smutki w alkoholu, papierosach, narkotykach. Warto poświęcić cząstkę siebie dla dobra kogoś drugiego, może nasza modlitwa podniesie go na duchu i zmotywuje do walki z nałogiem. Do dzieła KWC może wkroczyć każdy kto pragnie podjąć abstynencję .
Czystość duszy
Celem każdego z nas ma być życie w łasce uświęcającej, w bliskości z Bogiem oraz trwanie w miłości do Boga i bliźniego. Dbanie o czystość serca jest fundamentem życia chrześcijańskiego i współtworzenia wspólnoty żywego Kościoła. W grzechu człowiekowi trudno dawać świadectwo Bożej miłości ponieważ taka osoba odrzuca Bożą miłość i decyduje się na życie według własnego ja tym samym raniąc swoją godność jako osoby. Grzech człowieka zniewala , nie pozwala mu widzieć Bożej łaski w naszym życiu. Pielęgnujmy więc nasze serca i przystępujmy z pokorą do sakramentu pokuty, aby nasze serce zawsze było gotowe do głoszenia Ewangelii bliźnim zarówno słowem, czynem, ciałem i aparycją. Pamiętajmy, że to Bóg ma być zawsze na pierwszym miejscu, a wszystko będzie na miejscu właściwym.
Podsumowując nowa kultura jest ścieżką, którą mamy kroczyć każdego dnia, aby swoją godnością i czystością dawać świadectwo żywej wiary w Jezusa Chrystusa i Kościół. Świadectwo to poparte być może dziełem abstynencji od używek, ale przede wszystkim ma objawiać się czystością serca i zjednoczeniem z Bogiem w sakramentach, aby ciągle rozwijać swoją wiarę i głosić innym Zbawienie co ma być widoczne w naszym codziennym życiu, w pracy, w szkole, na uczelni, na imprezie, na ulicy ,w tramwaju poprzez godny ubiór, miłe słowo i czyste myśli. Pamiętajmy, że nawet małe gesty świadczą o naszej osobie i naszej kulturze oraz że mogą one negatywnie wpłynąć na innych więc należy kontrolować każdą małą czynność, słowo lub myśl, aby nie prowadziły one do grzechu i antyświadectwa.
Helena Szaro
